2 dowódców warsztatów - mechaników czołgowych - 2 sierżantów, 2 pistolety wz.35
6 mechaników samochodowych - 2 sierżantów, 4 plutonowych, 2 pistolety wz.35, 4 kbk wz.98
2 elektromechaników - plutonowy, kapral, 2 kbk wz.98
2 tokarzy - 2 kaprali, 2 kbk wz.98
2 spawaczy - 2 kaprali, 2 kbk wz.98
2 kowali - 2 st.pancernych, 2 kbk wz.98
2 ślusarzy - 2 st.pancernych, 2 kbk wz.98
3 kierowców - 3 pancernych, 3 kbk wz.98
pojazdy:
-
2 warsztaty na ciężarówkach (PF 621L)
-
samochód-elektrownia (PF 621L)
-
przyczepa-agregat prądotwórczy EC-1
środka transportu nie określono - na samochodach warsztatach i częściowo na samochodach ciężarowych pod części wymienne (kabiny PF 621L były 3-miejscowe).
Prawdopodobny, ale nie poparty danymi z etatu, to podział warsztatu na trzy zespoły:
-
obsadę dwóch warsztatów, każdy w składzie: dowódca warsztatu, 3 mechaników samochodowych, tokarza, spawacza, kowala, ślusarza i kierowcy z pojazdem warsztatowym
-
obsługę elektrowni: 2 elektromechaników i kierowcę z elektrownią polową
Samochód-elektrownia na podwoziu 621L, z obniżonym nadwoziem. Silnik 122B sprzężony z prądnicą prądu stałego 23kW, 115V, tablica rozdzielcza, ładowanie akumulatorów, podręczny warsztat elektrotechniczny, spawarka prądu stałego. Przeznaczenie: zasilanie 2 samochodów-warsztatów, oświetlenie terenu Baonu Pancernego, ładowanie akumulatorów, spawanie elektryczne, zasilanie pompy do mycia sprzętu, warsztat elektrotechniczny.
Agregat EC-1 na przyczepie służył do awaryjnego rozruchu czołgów.
Samochody warsztatowe. Niestety nie udało się ustalić, czy samochody warsztatowe budowane na potrzeby Dowództwa Broni Pancernej otrzymały oficjalne oznaczenia (wzór). Można było przypuszczać, że to samochody warsztatowe wz.38, ale po weryfikacji okazało się, że pojazdy tak oznaczone były budowane na potrzeby artylerii przeciwlotniczej i miały inne wyposażenie. Pojazdy dla broni pancernej prawdopodobnie żadnej odrębnej sygnatury nie otrzymały, dlatego prawidłowe jest ogólne określenie "samochód warsztatowy". Samochód warsztatowy miał specjalnie przystosowane nadwozie: podwyższone burty boczne otwierały się na dół tworząc podest do pracy, dach był z nasmołowanego brezentu. Na skrzyni ładunkowej były zamocowane maszyny, tak ustawione, żeby można je było obsługiwać z pomostów. W skład typowego wyposażenia wchodziły: tokarnia typu "Pionier", szlifierka, wiertarka, szlifierka do zaworów (specjalna), agregat prądotwórczy typu "Mocarz" oraz stół warsztatowy z imadłem i szufladkami z narzędziami. Pewne wątpliwości budzi, czy agregaty "Mocarz" zostały zainstalowane na wszystkich pojazdach warsztatowych. Z dokumentów wynika, że zalecono zainstalowanie tych agregatów, ale o wykonaniu zalecenia brak danych. Sprawa wyposażenia w "Mocarza" warsztatów znajdujących się akurat w etacie 1 i 2 batalionu czołgów jest niejasna. Wątpliwość wynika z obecności w etacie elektrowni polowej.
Inne wyposażenie samochodu-warsztatu nasamochodzie PF 621L to: butla na tlen 6m3 (1,75m3) - 1 szt., butla na acetylen 5kg (1,75m3) - 1 szt., ładownia akumulatorów - 1 egz., tokarka - 1 egz., urządzenie dźwigowe 500kg - 1 egz., wiertarka - 1 egz., szlifierka - 1 egz., kuźnia polowa - 1 kpl., narzędzia blacharskie - 1 kpl., narzędzia stolarskie - 1 kpl., narzędzia tapicerskie - 1 kpl., narzędzia ślusarsko-monterskie - 1 kpl.