Batalion czołgów lekkich (7TP) - Pluton obrony przeciwlotniczej z 1939

Opracowali: ppłk Krzysztof M.Gaj, Robert Wasilczuk, Marek Gabryszuk ^[1]

Pojazdy etatowe w plutonach OPL.

Etat z lutego 1938 roku przewidywał „samochód spec. PF 508/518 pod ckm”. Pojazdów tego typu najprawdopodobniej zabrakło w jednostkach broni pancernej, co zapewne wyszło na jaw po inwentaryzacji sprzętu w połowie 1939 roku. W lipcu 1939 zdecydowano się urealnić etaty i zastosować pojazdy zastępcze kategorii „ciężarowy do 1 tony”, czyli popularne półciężarówki PF 618. Bardzo możliwe że zmiana kategorii była tylko „przejściowa”, bo docelowo to właśnie PF 508/518 „pod ckm” miał być pojazdem typowym do przewożenia ckm-u z obsługą. Z tego powodu funkcjonowało też potoczne określenie tego pojazdu: „taczanka motorowa”. Jest mało prawdopodobne, aby do wybuchu wojny samochody tego typu zostały dostarczone w odpowiedniej ilości do jednostek broni pancernej, ale nie można wykluczyć, że ostatecznie jakaś niewielka liczba pojazdów PF 508/518 w baonach czołgów jednak się znalazła.(M.G)

Ponadto wprowadzenie do wyposażenia batalionu samochodów typu PF 618, powodowało konieczność dodatkowego wyposażenia plutonu technicznego w zestaw nr III-50i (Części wymienne, akcesoria, narzędzia, półfabrykaty, surowce i gumy dla 3-5 samochodów ciężarowych P. Fiat 618), gdyż typowy zestaw nr IVa-3 (Części wymienne do samochodów i motocykli oraz akcesoria, narzędzia, półfabrykaty i surowce dla batalionu czołgów 7 TP), nie zawierał żadnych części do PF 618. (K.G.)

Pluton łaczności