Na podstawie etatu z dokumentów z CAW. Dane dostarczył ppłk Krzysztof M.GAJ
rysunki: Marek Gabryszuk
Charakterystyka etatu
Pluton artylerii piechoty miał umożliwić natychmiastowe wsparcie ogniowe, celem umożliwienia dalszego poruszania się oddziałów pułku. Pluton miał walczyć wewnątrz ugrupowania piechoty zwalczając środki ogniowe nieprzyjaciela (c.k.m.-y, działa piechoty, gniazda oporu) oraz pojazdy pancerne, poprzez strzelanie na wprost. Ze względu na mały zapas amunicji (232 szt.) pluton miał być używany tylko w przypadku, kiedy inna ciężka broń piechoty (c.k.m-y i moździerze) nie będzie w stanie sobie poradzić.
Działa, którymi dysponował pluton nie były dedykowane dla artylerii piechoty. Były to takie same działa (wz. 1902/26) jaki używano w artylerii konnej. Były stanowczo za ciężkie, jak na zadanie, które miały wykonywać: wymagały większej ilości obsługi (6-cio konne zaprzęgi), trudniej było je maskować (wielkość) i nie można ich było ręcznie przetaczać na stanowisko ogniowe (masa). Plusem były: większa prędkość wylotowa pocisków (celność, siła rażenia kinetycznego) i dostępność amunicji (taka sama jak w artylerii lekkiej). W związku z haubizacją artylerii (po dwa dywizjony w pułku) i tym samym pozyskaniem coraz większej ilości starych armat 75-mm, planowano rozwinięcie plutonu do etatu baterii.
Pluton podlegał gospodarczo kompanii gospodarczej (etat nr 3).
| Wyszczególnienie | Ranga: specjalność | Konie, środki przewozowe i sprzęt | Uzbrojenie | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1. Dowódca plutonu | |||||
|
| ||||
| ordynans osobisty |
|
| |||
| luzak[2] |
|
| |||
| 2. Poczet dowódcy | |||||
| zastępca dowódcy plutonu |
|
|
| |
| ordynans osobisty |
|
| |||
| podoficer strzelniczy |
|
|
| ||
| patrol zwiadowczy | |||||
| 4 zwiadowców |
|
|
| ||
| patrol telefoniczny konny | |||||
| 3 telefonistów |
|
|
| ||
| patrol telefoniczny pieszy | |||||
| 5 telefonistów |
|
|
| ||
| 3. Działony | |||||
| 1-wszy działon | ||||
| działonowy |
|
|
| |
| jaszczowy |
|
|
| ||
| obsługa działa i jaszcza |
|
|
| ||
| jezdni i konie |
|
|
| ||
| 2-gi działon jak 1-wszy | |||||
| 4. Tabor | |||||
| puszkarz |
|
| ||
| wóz narzędziowy | |||||
| woźnica |
|
|
| ||
| razem: | oficerowie: 2 podoficerowie: 8
szeregowcy: 38
razem: 48 | konie: 42
|
| ||
Funkcje żołnierzy w działonie
Część spieszana:
- działonowy - dowodził działonem,
- po spieszeniu dowodził obsługą działa i jaszcza,
- podczas przemieszczana się prowadził zaprzęg z działem;
- celowniczy - po spieszeniu był zastępcą działonowego, zajmował się wycelowaniem działa;
- ładowniczy - ładował działo;
- zamkowy - oddawał strzał;
- amunicyjny - uzbrajał pociski i nastawiał zapalniki;
- wręczyciele - wyjmowali z jaszcza i podawali do amunicyjnego naboje (lub jeden z nich podawał naboje od amunicyjnego do ładowniczego)
Część jezdna:
- jaszczowy - zastępca działonowego,
- prowadził zaprzęg z jaszczem,
- po spieszeniu dowodził obydwoma zaprzęgami z przodkami oraz prowadził konia działonowego;
- jezdni - prowadzili zaprzęgi armaty i jaszcza, w każdym zaprzęgu był jezdny pary szpicowej, środkowej i dyszlowej, każdy jezdny kierował dwoma końmi: siodłowym i podręcznym;
- celowniczy, ładowniczy i zamkowy podczas jazdy siedzieli na przodku działa;
- amunicyjny i wręczyciele podczas jazdy siedzieli na przodku jaszcza;
Amunicja do armaty
Jednostka ognia wynosiła 30 naboi. Działon przewoził prawie 4 j.o. - 116 nabojów:
- jaszcz - 44 naboje;
- przodki po 36 naboje każdy.
- 1) Opis w etacie arm.. nie wiem jak rozwinąć.
- 2) Luzak dowódcy i zastępcy dowódcy