Etat mobilizacyjny na podstawie ustaleń Janusza Wielhorskiego, wydrukowane w Przeglądzie kawalerii i broni pancernej
Materiały dostarczone wraz z komentarzami przez Krzysztofa Gebhardta
Tabor bojowy pułku, składał się ze zgrupowania drużyny gospodarczej szwadronu gospodarczego, 4 drużyn gospodarczych szwadronów liniowych i drużyny gospodarczej szwadronu c.k.m., przy czym całość szeregowych z drużyn gospodarczych podlegała dowódcy szwadronu gospodarczego, jako swojemu bezpośredniemu przełożonemu.
Zatem żołnierzy taboru bojowego nie należy doliczać do stanu pułku, bowiem byli na etacie swoich pododdziałów.
Tabor bojowy pułku dzielił się na 2 części:
- Tabor Bojowy Nr I (TB I) w składzie: kuchnie polowe, wozy przykuchenne oraz połowę ilości ogólnej wozów furażowych, gospodarczych i amunicyjnych. Zadaniem TB I była bezpośrednia obsługa walczących pododdziałów pułku.
- Tabor Bojowy Nr II (TB II) składał się z pozostałych wozów furażowych, gospodarczych i amunicyjnych. Jego zadanie to ciągłe kursowanie pomiędzy TB I a taborem ciężkim kwatermistrzostwa pułku dowożąc zaopatrzenie.
W przypadku wystąpienia w składzie pułku szwadronu kolarzy, w skład szwadronu wchodziła też drużyna gospodarcza szwadronu kolarzy.