Opracowali: Marek Gabryszuk, Robert Wasilczuk, ppłk Krzysztof Gaj [1]
| Wyszczególnienie | Funkcja - ranga | Środki przewozowe i sprzęt | Uzbrojenie | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Dowódca kompanii | ||||||
|
|
| ||||
| I-wszy pluton czołgów | ||||||
| dowódca plutonu |
|
|
| |||
| załogi czołgów |
|
|
| |||
| II-gi pluton jaki I-wszy | ||||||
| III-ci pluton jaki I-wszy | ||||||
| IV-ci pluton jaki I-wszy | ||||||
| Pluton techniczno-gospodarczy | ||||||
| dowódca plutonu | ||||||
| dowódca plutonu / oficer techniczny |
|
| ||||
Samochód wspólnie z dowódcą drużyny technicznej | ||||||
| drużyna techniczna | ||||||
|
|
| ||||
| Nie wiadomo, jaki miał być pojazd etatowy do przewożenia dowództwa plutonu i smarowniczych. Wzorowanie się twórców etatu na ATF każe wyciągnąć wniosek, że powinny to być samochody kategorii ładowności do 1 tony, czyli typowe PF 618. Takich pojazdów w wypisie sprzętu nie ma. Oznacza to, że zastępczo użyto innych modeli samochodów, w tym ciężarowych kategorii do 2 ton. Nie można też wykluczyć, że samochody półciężarowe w batalionie jednak się znalazły, gdyż nie sprecyzowano modeli Chevroletów, które przydzielono baonowi. Wiadomo, że Lilpop produkował nie tylko ciężkie ciężarówki, ale także furgonetki typów 112 i 122. Być może to właśnie one są wymienione w składzie batalionu. Pojazd taki przedstawiony został na rysunku. 2 smarowniczych obsługiwało czołg dowódcy kompanii. | ||||||
| 1-wsza sekcja obsługowo-naprawcza [2] |
|
|
| |||
| Ciężarówek typowych wz.34 w baonie nie było. Wiadomo, że użyto samochodów Praga RV, ale znalazły się też w spisach pojazdy marki Chevrolet. Nie określono, które modele Chevroleta były w baonie, ale można przypuszczać, że znalazły się w nim także ciężarówki modelu 157 (klasyfikowane jako „ciężarowe o ładowności do 3 ton”). Inna możliwość to wykorzystanie zwykłych ciężarówek 2-tonowych typu PF621L. Nie wiadomo, czy wystarczyło przyczep paliwowych dla wszystkich sekcji. | ||||||
| 2-ga sekcja obsługowo-naprawcza |
|
|
| |||
| 3-cia sekcja obsługowo-naprawcza jak 2-ga | ||||||
| 4-ta sekcja obsługowo-naprawcza jak 2-ga | ||||||
| drużyna gospodarcza | ||||||
| szef kompanii |
|
| ||||
| pdf. broni i gazowy-rusznikarz |
|
| ||||
| puszkarz |
|
| ||||
| kuchnia |
|
|
| |||
| kierowcy |
|
|
| |||
| razem: | oficerowie: 6 szeregowi: 75
|
|
| |||
Kompania czołgów lekkich
- 1) Korespondencja.
- 2) „Sekcja obsługowo-naprawcza” jest w tym wypadku pojęciem oddającym charakter tej komórki organizacyjnej zapożyczonym z organizacji ATF i przetłumaczonym wprost z języka francuskiego. Zostało wymyślone na potrzeby niniejszego opracowania, adekwatną nazwą może też być „sekcja techniczna”, lub „sekcja reparacyjna”. Jak widać sekcja jest patrolem reparacyjnym wzmocnionym o 6-ciu smarowniczych. Smarowniczy to przetłumaczone wprost (graisseur) określenie funkcyjnego stosowane w armii francuskiej. W ATF smarowniczy wchodził w skład załogi czołgu. Każdy dowódca czołgu miał w załodze dwóch smarowniczych. W sumie na pluton przypadało ich sześciu, a środkiem ich transportu była furgonetka. Wątpliwe, aby taki system mógł zostać skopiowany wprost. Ograniczeniem były możliwości transportowe kompanii. Brak pojazdów w zasadzie wymuszał przydzielenie smarowniczych do patroli reparacyjnych, które w oryginalnej strukturze francuskiej były zgromadzone na szczeblu kompanii i miały własne środki transportu.