Podczas redagowania dokumentu zmieniłem częściowo ortografię (na przykład zamiast czołga pisałem czołgu). Część starych wyrazów i zwrotów zachowałem. na przykład ciaśnin, czyli wąskich przejść
MINISTERSTWO SPRAW WOJSKOWYCH
REGULAMIN PIECHOTY
C Z Ę Ś Ć I
OGÓLNE ZASADY WALKI PIECHOTY
ROZKAZ WPROWADZAJĄCY.
Zatwierdzam do użytku służbowego Regulamin Piechoty Cz. I. „Ogólne zasady walki piechoty“ (P.1./1933 - I)
Regulamin ten na tle „Ogólnej Instrukcji Walki“ ujmuje szczegółowo działania bojowe oraz przejawy życia wojennego piechoty na szczeblu pułku i batalionu, działających w związku, oraz niższych oddziałów działających w związku bądź samodzielnie.
Daje on młodszemu dowódcy piechoty od kompanii w dół całokształt zagadnień, jakie spotkać go mogą na wojnie i stanowi krótką encyklopedię niezbędnych wiadomości o innych broniach, dla ułatwienie racjonalnego współdziałania z nimi.
Dowódców wszystkich innych rodzajów broni obowiązuje przy prowadzeniu walki pieszej, oraz służy do pełnego zrozumienia działań piechoty, a tym samem do celowej współpracy na polu walki.
Regulamin ten wydaję jako tymczasowy. Muszą go dokładnie opanować wszyscy dowódcy piechoty, a oficerowie innych broni i służb muszą zapoznać się z nim, jako z regulaminem podstawowym.
Całkowita znajomość regulaminu obowiązuje wszystkich wymienionych oficerów od dnia 1.X.1933.
Dowódcy dywizyj zameldują mi przez Departament Piechoty do dnia 1.V.1934 roku ogólny stopień opanowania regulaminu przez swych podkomendnych, a do dnia 1.1.1935 przedstawią mi tą samą drogą szczegółowe uwagi i ewentualne wnioski co do treści regulaminu.
Stosowanie postanowień, dotyczących walki gazowej jest przewidziane tylko wtedy, jeżeli nasi przeciwnicy złamią umowy międzynarodowe i pierwsi użyją gazów.
Rozkaz niniejszy unieważnia wszelkie postanowienia regulaminów i instrukcji, niezgodne z „Regulaminem Piechoty Część 1“, przy czym anulowanie w całości tych regulaminów i instrukcji nastąpi po wydaniu dalszych części „Regulaminu Piechoty“.
W imieniu Ministra Spraw Wojskowych
I. Wiceminister FABRYCY
generał dywizji
Rozdział A. PODSTAWOWE CZYNNIKI WALKI PIECHOTY.
I. Siły moralne.
II. Charakterystyczne cechy walki piechoty.
Zasady ogólne.
Wykorzystanie terenu.
- § 8. Uwagi ogólne.
- § 9. Rozpoznanie terenu.
- § 10. Teren otwarty (płaski i pofałdowany).
- § 11. Teren pokryty.
- § 12. Wzniesienia, wąwozy i rzeki.
- § 13. Bagna i lasy.
- § 14. Umocnienia terenu i maskowanie.
Zaskoczenie.
- § 15. Uwagi ogólne.
- § 16. Tajemnica.
- § 17. Szybkość działania i wykorzystanie powodzenia.
- § 18. Zapobieganie zaskoczeniu.
Działanie na skrzydła.
- § 19. Ogień boczny.
- § 20. Uderzenie na skrzydło po włamaniu czołowym.
- § 21. Oskrzydlenie.
- § 22. Ochrona skrzydeł.
Ugrupowanie piechoty w walce.
- § 23. Uwagi ogólne.
- § 24. Ugrupowanie na szerokość.
- § 25. Ugrupowanie na głębokość - odwody.
- § 26. Nieregularność szyków. Unikanie równania.
III. Broń piechoty i jej ogień.
- § 27. Podział broni piechoty.
- § 28. Karabinek.
- § 29. Pistolet.
- § 30. Granat ręczny.
- § 31. Ręczny karabin maszynowy wz. 28 i lekki karabin maszynowy wz. 08/15.
- § 32. Granatnik.
- § 33. Ciężki karabin maszynowy.
- § 34. Moździerz 81 mm.
- § 35. Działo piechoty.
Rozdział B. INNE BRONIE W RAMACH WALKI PIECHOTY.
I. Artyleria.
Zasady ogólne.
- § 36. Uwagi ogólne.
- § 37. Charakterystyka artylerii.
- § 38. Sposób pracy artylerii.
- § 39. 0bowiązkl piechoty w stosunku do artylerii.
- § 40. Osłona artylerii przez piechotę.
Organizacja artylerii.
Łączność artylerii z piechotą.
- § 43. Zasady ogólne.
- § 44. Wspólni dowódcy. Plany ognia artylerii.
- § 45. Styczność dowódców.
- § 46. Oddziały łącznikowe.
- § 47. Obserwatorzy artylerii.
- § 48. Łączność przez lotnika.
- § 49. Mapy i szkice.
- § 50. Sygnały świetlne.
- § 51. Skróty.
Ognie artylerii związane bezpośrednio z walką piechoty.
- § 52. Uwagi ogólne.
- § 53. Ogień obezwładniający.
- § 54. Oślepianie.
- § 55. Ogień niszczący.
- § 56. Pas bezpieczeństwa.
Ognie natarcia.
Ognie obrony.
Artyleria piechoty.
- § 63. Zasady ogólne użycia artylerii piechoty.
- § 64. Przydział artyleria piechoty.
- § 65. Artyleria piechoty w natarciu.
- § 66. Artyleria piechoty w obronie.
- § 67. Artyleria piechoty w różnych działaniach.
- § 68. Uzupełnianie amunicji.
II. Lotnictwo w ramach walki piechoty.
Zadania lotnictwa.
- § 69. Ogólne zadania lotnictwa.
- § 70. Rozpoznanie.
- § 71. Łączność.
- § 72. Współpraca lotnictwa z broniami.
- § 73. Zwalczanie nieprzyjaciela na ziemi.
- § 74. Zwalczanie nieprzyjaciela w powietrzu.
Współpraca lotnictwa z piechotą.
- § 75. Samoloty piechoty. Ich zadania.
- § 76. Inne samoloty z którymi piechota może współdziałać.
- § 77. Warunki współpracy samolotów z piechotą.
- § 78. Łączność lotnika z piechotą.
- § 79. Łączność piechoty z lotnikiem.
III. Obrona przeciwlotnicza.
- § 80. Uwagi ogólne.
- § 81. Organizacja obrony przeciwlotniczej.
- § 82. Służba obserwacyjna i alarmowa.
- § 83. Obrona przeciwlotnicza czynna.
- § 84. Obrona przeciwlotnicza bierna.
- § 85. Obrona przeciwlotnicza na postoju.
- § 86. Obrona przeciwlotnicza w marszu.
- § 87. Obrona przeciwlotnicza w walce.
IV. Gazy w ramach walki piechoty. Obrona przeciwgazowa.
Rodzaje gazów i napadów gazowych.
Obrona przeciwgazowa.
- § 91. Uwagi ogólne.
- § 92. Maska przeciwgazowa.
- § 93. Schrony przeciwgazowe.
- § 94. Ubezpieczenie przeciwgazowe.
- § 95. Rodzaje sygnałów, sposobów alarmowania.
- § 96. Pogotowie gazowe.
- § 97. Zachowanie się podczas napadu gazowego.
- § 98. Zachowanie się po napadzie gazowym.
- § 99. Obrona przeciwgazowa w marszu.
- § 100. Obrona przeciwgazowa na postoju.
- § 101. Obrona przeciwgazowa w walce.
- § 102. Tymczasowa obrona przeciwgazowa zwierząt.
Użycie dymów bojowych.
V. Broń pancerna w ramach walki piechoty.
- § 104. Uwagi ogólne.
- § 105. Charakterystyka czołgów.
- § 106. Charakterystyka czołgów Renault.
- § 107. Organizacja jednostek czołgów.
- § 108. Rola czołgów w walce.
- § 109. Przydział czołgów.
- § 110. Przygotowanie działania czołgów.
- § 111. Zajęcie podstawy wyjściowej.
- § 112. Współdziałanie czołgów z piechotą w walce.
- § 113. Łączność.
- § 114. Walka w lesie i o miejscowości.
- § 115. Samochody pancerne.
- § 116. Pociągi pancerne.
VI. Obrona przeciwpancerna.
- § 117. Uwagi ogólne.
- § 118. Ubezpieczenia przeciwpancerne. Służba obserwacyjno - alarmowa.
- § 119. Wykorzystanie przeszkód terenowych.
- § 120. Zwalczanie broni pancernej.
I. Dowodzenie.
- § 121. Dowódca.
- § 122. Poczet dowódcy.
- § 123. Zadanie.
- § 124. Decyzja.
- § 125. Rozkaz.
- § 126. Meldunki.
- § 127. Dzienniki działań. Raporty bojowe.
II Łączność.
Zasady łączności
- § 128. Uwagi ogólne.
- § 129. Łączność podwładnego z przełożonym (i odwrotnie).
- § 130. Łączność z sąsiadami.
- § 131. Łączność piechoty z broniami wspierającymi.
- § 132. Inicjatywa w nawiązywaniu łączności.
- § 133. Łączność moralna.
- § 134. Miejsce pobytu dowódcy.
Środki łączności.
- § 135. Styczność osobista.
- § 136. Gońcy.
- § 137. Łącznicy.
- § 138. Łańcuch łączników.
- § 139. Patrole i oddziały styczności.
- § 140. Sygnalizacja tarczami, migaczami i ruchami.
- § 141. Rakiety, środki dymne.
- § 142. Inne środki łączności.
- § 143. Telefon.
- § 144. Użycie środków łączności.
III Obserwacja
- § 145. Prowadzenie obserwacji.
- § 146. Osobista obserwacja dowódcy.
- § 147. Obserwacja prowadzona przez każdego żołnierza.
- § 148. Organizacja stałej obserwacji.
- § 149. Obserwacja w walce.
- § 150. Obserwacja w marszu i na postoju.
- § 151. Łączność obserwatora z dowódcą.
IV Rozpoznanie
- § 152. Ogólne zasady rozpoznania.
- § 153. Środki rozpoznania piechoty.
- § 154. Ciągłość rozpoznania.
- § 155. Organizacja rozpoznania.
- § 156. Siła i skład patrolu.
- § 157. Odprawa patroli.
- § 158. Organizacja przesyłania wiadomości.
- § 159. Sposób pracy patroli.
- § 160. Inne źródła wiadomości.
V. Ubezpieczenie.
Ogólne zasady ubezpieczenia.
- § 161. Cel ubezpieczenia.
- § 162. Sposoby ubezpieczenia.
- § 163. Siły i skład ubezpieczenia.
- § 164. Łączność.
Ubezpieczenie w marszu.
- § 165. Oddziały ubezpieczjące.
- § 166. Straż przednia.
- § 167. Rozpoznanie.
- § 168. Szpica konna.
- § 169. Szpica piesza.
- § 170. Oddział przedni straży przedniej (Kompania przednia).
- § 171. Oddział główny straży przedniej.
- § 172. Posuwanie się i wejście do walki straży przedniej.
- § 173. Straż tylna.
- § 174. Straż boczna.
- § 175. Miejsce pobytu (m. p.) dowódców i łączność w marszu ubezpieczonym.
- § 176. Ubezpieczenie bezpośrednie.
- § 177. Marsze ubezpieczone w nocy.
- § 178. Obrona przeciwlotnicza i przeciwgazowa w marsza. Obrona przeciwpancerna.
Ubezpieczenie na postoju.
- § 179. Sposoby ubezpieczenia na postoju.
- § 180. Czaty zwarte.
- § 181. Rozmieszczenie czat.
- § 182. Czaty główne.
- § 183. Placówki.
- § 184. Czujki, podsłuchy, posterunki alarmowe, ronty.
- § 185. Rozpoznanie.
- § 186. Obwód czat.
- § 187. Artyleria czat.
- § 188. Zaciąganie czat.
- § 189. Służba na czatach.
- § 190. Ubezpieczenie bezpośrednie.
- § 191. Pogotowie.
- § 192. Obrona przeciwlotnicza i przeciwgazowa na postoju.
- § 193. Czaty marszowe.
- § 194. Ubezpieczenie w walce.
WALKA ODDZIAŁÓW PIECHOTY.
I. Natarcie.
Ogólna charakterystyka natarcia oddziałów piechoty.
- § 195. Warunki organizacji i przygotowania natarcia.
- § 196. Sposób przeprowadzenia natarcia przez małe jednostki piechoty.
- § 197. Ciągłość natarcia.
- § 198. Zaskoczenie.
Przygotowanie i organizacja natarcia.
- § 199. Rola dowódcy.
- § 200. Ugrupowanie sił. Wysiłek główny.
- § 201. Pas działania. Kierunek.
- § 202. Przedmioty natarcia.
- § 203. Współdziałanie broni w natarciu. Organizacja ognia.
- § 204. Przygotowanie przejść przez przeszkody z drutu kolczastego.
- § 205. Łączność.
Rozwinięcie do natarcia.
- § 206. Bój spotkaniowy.
- § 207. Rozwinięcie do natarcia i ruch w dalekim ogniu.
- § 208. Przesłonięcia rozwinięcia siecią patroli. Rozpoznanie bojowe.
- § 209. Dowódcy w czasie rozwijania się.
- § 210. Przesłonięcie ogniowe rozwinięcia.
- § 211. Walka z ubezpieczeniami.
- § 212. Podstawa wyjściowa do natarcia.
Natarcie do chwili szturmu.
- § 213. Posuwanie się oddziałów strzeleckich.
- § 214. Odwody
- § 215. Obrona przeciwgazowa w natarciu.
- § 216. Ogień oddziałów strzeleckich.
- § 217. Ogień ciężkiej broni piechoty.
- § 218. Ogień artylerii
Szturm
- § 219. Przygotowanie ogólne i wykonanie szturmu.
- § 220. Szturmy miejscowe.
- § 221. Szturm jednolity.
- § 222. Zachowanie się bezpośrednio po szturmie.
Walka wewnątrz ugrupowania nieprzyjaciela
- § 223. Oddziały strzeleckie.
- § 224. Ciężka broń piechoty i artyleria.
- § 225. Niepowodzenie. Przerwanie walki.
Pościg
- § 226. Utrzymanie styczności.
- § 227. Inicjatywa niższych dowódców. Pościg na polu bitwy.
- § 228. Pościg daleki.
- § 229. Pościg w razie odwrotu dobrowolnego.
- § 230. Łączność w pościgu.
II. Obrona.
Ogólna charakterystyka obrony oddziałów piechoty.
- § 231. Uwagi ogólne.
- § 232. Warunki przygotowania i prowadzenia obrony przez małe jednostki.
- § 233. Ogólne ugrupowanie do bitwy.
- § 234. Zaskoczenie.
Ubezpieczenie obrony.
- § 235. Czaty bojowe.
- § 236. Linia czat.
- § 237. Ugrupowanie na linii czat.
- § 238. Rozpoznanie.
- § 239. Rozpoznanie terenu.
- § 240. Rozkaz obrony.
- § 241. Organizacja sieci ognia.
- § 242. Ogień ciężkich karabinów maszynowych.
- § 243. Ogień drużyn strzeleckich.
- § 244. Ogień granatników i moździerzy.
- § 245. Ogień dział piechoty.
- § 246. Ogień artylerii.
- § 247. Odcinki. Ich szerokość i głębokość ugrupowania. Skrzydła.
- § 248. Rozmieszczenie oddziałów strzeleckich i ciężkiej broni na pozycji głównej.
- § 249. Odwody.
- § 250. Łączność i obserwacja.
- § 251. Umocnienia. Maskowanie.
- § 252. Obrona przeciwlotnicza, przeciwgazowa i przeciwpancerna.
- § 253. Kolejność pracy.
- § 254. Gotowość bojowa.
Przebieg walki obronnej.
- § 255. Walka na linii czat.
- § 256. Walka na pozycji głównej.
- § 257. Walka wewnątrz pozycji głównej.
- § 258. Przerwa w walce. Odparcie natarcia.
- § 259. Luzowanie.
- § 260. Obrona powstała z natarcia.
- § 261. Obrona w walkach pozycyjnych.
III. Wycofanie się z walki.
Odwrót.
- § 262. Zasady ogólne.
- § 263. Sposób wycofania się.
- § 264. Wycofanie się w nocy.
- § 265. Ubezpieczenie sąsiadów przed oskrzydleniem.
- § 266. Odwrót.
IV. Opóźnianie ogniowe.
- § 267. Zasady ogólne.
- § 268. Teren.
- § 269. Rozpoznanie.
- § 270. Rozmieszczenie oddziałów.
- § 271. Otwarcie i prowadzenie ognia.
- § 272. Wycofanie się.
- § 273. Opóźnianie w terenie pokrytym. Zasadzki.
- § 274. Łączność.
WALKI W SZCZEGÓLNYCH WARUNKACH.
I. Walki leśne.
- § 275. Charakterystyka ogólna.
- § 276. Przebywanie lasów w obliczu nieprzyjaciela.
- § 277. Spotkanie i natarcie.
- § 278. Obrona.
- § 279. Opóźnienie.
II. Walki nocne.
- § 280. Charakterystyka ogólna.
- § 281. Przygotowanie do natarcia nocnego.
- § 282. Wykonanie natarcia nocnego.
- § 283. Obrona w nocy.
III. Walki o miejscowości i bój uliczny.
IV. Walki o przeprawy.
- § 287. Działania wstępne.
- § 288. Przygotowanie do przeprawy.
- § 289. Wykonanie przeprawy.
- § 290. Obrona rzeki.
V. Walka na tyłach.
Patrole i oddziały partyzanckie.
- § 291. Zadanie patroli i oddziałów partyzanckich.
- § 292. Siła, skład oraz wyposażenie patroli i oddziałów partyzanckich.
- § 293. Sposób pracy patroli i oddziałów partyzanckich.
MARSZE, POSTOJE, TRANSPORTY.
I. Marsze.
Wykonanie marszu.
- § 297. Czynniki moralne.
- § 298. Karność marszowa.
- § 299. Ulgi marszowe.
- § 300. Higiena marszowa i wyżywienie.
- § 301. Szybkość marszu.
- § 302. Porządek marszu.
- § 303. Odpoczynek.
- § 304. Obrona przeciwlotnicza, przeciwgazowa i przeciwpancerna w marsza.
- § 305. Marsze nocne.
- § 306. Marsze w czasie upałów.
- § 307. Marsze w czasie mrozów.
- § 308. Przechodzenie przez mosty.
- § 309. Przeprawy.
II. Postoje.
- § 310. Charakterystyka ogólna.
- § 311. Rodzaje postojów.
- § 312. Przygotowanie postoju. Kwaterunkowi.
- § 313. Przybycie na postój.
- § 314. Obowiązki dowódców.
- § 315. Służba na postojach.
- § 316. Przeciwdziałania szpiegowaniu.
- § 317. Higiena.
- § 318. Postój na pola walki.
III. Transporty samochodowe.
IV. Transporty kolejowe.
- § 322. Charakterystyka ogólna.
- § 323. Obrona przeciwlotnicza.
- § 324. Załadowanie.
- § 325. Zachowanie się w czasie transportu.
- § 326. Wyładowanie.
ZAOPATRYWANIE I EWAKUACJA W RAMACH PUŁKU PIECHOTY.
I. Zasady zaopatrywania.
II. Tabor pułku piechoty.
- § 329. Podział taboru pułkowego.
- § 330. Miejsce poszczególnych części taboru pułkowego w różnych działaniach.
III. Zaopatrywanie w żywność.[1]
- § 331. Znaczenie sprawnego zaopatrywania.
- § 332. System zaopatrywania w żywność.
- § 333. Zaopatrywanie w mięso.
- § 334. Wyposażenie w żywność pułku piechoty.
- § 335. Kuchnie polowe.
- § 336. Zaopatrywanie w furaż.
IV. Zaopatrywanie w amunicję.
- § 337. Zasady ogólne.
- § 338. System zaopatrywania w amunicją.
- § 339. Punkty amunicyjne.
- § 340. Obsługa punktu amunicyjnego.
- § 341. Meldunki stanu amunicji.
- § 342. Rola dowódcy pułku.
- § 343. Rola dowódcy batalionu.
- § 344. Rola dowódcy kompanii strzeleckiej.
- § 345. Rola dowódcy kompanii ciężkich karabinów maszynowych.
- § 346. Rola dowódcy plutonu.
- § 347. Rola dowódcy drużyny.
V. Zasady ewakuacji.
- § 348. Sposób ewakuacji.
- § 349. Ewakuacja rannych, zagazowanych i chorych.
- § 350. Ewakuacja zagazowanych w walkach gazowych.
- § 351. Ewakuacja z batalionowego punktu opatrunkowego i z punktu opatrunkowego dla zagazowanych.
- § 352. Ewakuacja sprzętu.
WARSZAWA 1933
- 1) W nowej strukturze pułku po roku 1936, zamiast taboru pułkowego były 4 mniejsze tabory batalionowe.