Opracowali: Marek Gabryszuk, Robert Wasilczuk, ppłk Krzysztof Gaj [1]
Wyszczególnienie | Funkcja - ranga | Środki przewozowe i sprzęt | Uzbrojenie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Dowódca kompanii | |||||||
|
|
| |||||
Pluton załóg i czołgów zapasowych | |||||||
dowódca plutonu |
|
|
| ||||
czołgi zapasowe |
|
|
| ||||
załogi zapasowe | |||||||
29 żołnierzy załóg zapasowych |
|
| |||||
kierowcy |
| 2 samochody ciężarowe o kategorii ładowności do 2 ton |
| ||||
sekcja obsługowo-naprawcza [3] | |||||||
dowódca sekcji |
|
| |||||
elektromechanik samochodowy |
|
| |||||
12 smarowniczych |
|
| |||||
1 kierowca samochodowy |
|
|
| ||||
Wzorem organizacji zastosowanej w plutonach czołgów liniowych zorganizowano sekcję obsługowo-naprawczą, liczącą w tym wypadku mechanika, elektromechanika i aż 12 smarowniczych (pluton czołgów zapasowych liczył dwa razy więcej wozów niż pluton liniowy). Pojazdem sekcji był zapewne samochód PF 621L. W praktyce mógł on być zastąpiony innym modelem samochodu ciężarowego. Wiadomo, że w batalionie znalazł się co najmniej 1 Ursus-A. Pojazd taki przedstawiony został na rysunku. | |||||||
Pluton techniczny | |||||||
dowódca plutonu | |||||||
|
|
| |||||
podoficerowie |
|
| |||||
Uwagi:
| |||||||
warsztat reperacyjne | |||||||
dowódca warsztatu |
|
| |||||
mechanik czołgowy |
|
| |||||
mechanicy samochodowi |
|
| |||||
elektromechanicy |
|
| |||||
tokarze |
|
| |||||
spawacze |
|
| |||||
kowale |
|
| |||||
ślusarze |
|
| |||||
kierowcy |
|
|
| ||||
obsługa kranu (dźwigu) | |||||||
|
|
| |||||
UWAGI: Ze względu na całkowicie niestandardowe w Wojsku Polskim części zamienne do nabytych we Francji czołgów 35R, wraz z nimi zakupiono typowe pojazdy warsztatowe stosowane w armii francuskiej. Były to pojazdy Latil z nadwoziem warsztatowym (camion d’atelier, względnie camion porteur de machines outils - na rysunku przedstawiony Latil FB6), oraz Renault określany, jako samochód warsztatowo-magazynowy (camion d’atelier/magasin – najprawdopodobniej była to wersja ciężarówki Renault AGK). Etat obsady warsztatu w 21 bczl nie różnił się zasadniczo od przyjętego dla batalionów czołgów 7TP. W obu wypadkach ogólna liczebność i liczba poszczególnych funkcyjnych przydzielonych do pojazdów warsztatowych jest taka sama. Być może wynikło to z nieznajomości wyposażenia warsztatu francuskiego. W przypadku typowych pojazdów polskich wiadomo, że każdy z dwóch warsztatów mógł działać samodzielnie, bo w obu pojazdach było takie samo wyposażenie. Tymczasem wozy francuskie w parze tworzyły tylko jeden zespół warsztatowy. Francuskie samochody warsztatowe były pojazdami cięższymi od polskich odpowiedników – obydwa zostały zabudowane na ciężarówkach 5-tonowych. Niestety brakuje pełnych danych o wyposażeniu pojazdów. Według dosyć fragmentarycznych informacji na samochodach były m.in.: tokarka, agregat spawalniczy, prasa hydrauliczna 10-tonowa. Okazało się też, że na samochodzie Latil umieszczono agregat prądotwórczy (2 agregaty?) i wytwornicę acetylenu, co sprowadzało ten pojazd do roli elektrowni polowej (pomimo oficjalnej klasyfikacji – „samochód warsztatowy”). To najprawdopodobniej jest przyczyną nieujęcia w etacie osobnego pojazdu z elektrownią, takiego jak w baonie 7TP. Zamiast niej w etacie plutonu technicznego pojawił się dźwig. Najprawdopodobniej ze względu na faktyczne wyposażenie samochodu Latil, dowódca baonu mjr Łucki w porozumieniu z doradcami francuskimi zdecydował się samodzielnie zmienić etat (otrzymał na to zgodę DBrPanc i D-cy DOK-II). Do batalionu przydzielono trzeci pojazd warsztatowy, czyli typowy PF 621L. | |||||||
Pluton gospodarczy | |||||||
dowódca plutonu - szef kompanii |
|
| |||||
pdf. gospodarczy |
|
| |||||
szewcy, krawcy |
|
|
| ||||
kuchnia |
|
|
| ||||
Funkcyjni plutonu gospodarczego względem środka transportu byli przydzieleni do 2 samochodów taboru - kancelaryjno-bagażowego i przykuchennego. | |||||||
tabor | |||||||
załogi ciągników ewakuacyjnych |
|
|
| ||||
kierowcy cystern |
|
|
| ||||
kierowcy samochodów |
|
|
| ||||
Przeznaczenie samochodów ciężarowych taboru:
| |||||||
razem: | oficerowie: 3 szeregowi: 136
|
|
|
- 1) Korespondencja
- 2) Według relacji mjr Łuckiego na uzbrojeniu załóg zapasowych były c.k.m. Hotchkiss wz.14. Informację tą należy potraktować z rezerwą - c.k.m. wz.14 był na amunicję francuską 8mm. Mjr Łucki zapewne miał na myśli c.k.m. wz.25, przystosowany do standardowej w WP amunicji 7,92mm. Ciężkie karabiny maszynowe wz.25 można było pozyskać z uzbrojenia skreślonych kompanii czołgów rozpoznawczych.
- 3) Nazwa sekcji: umowna - wyjaśnienia na stronie kompanii czołgów lekkich.