Pułk piechoty - 1939 - Pluton łączności dowództwa pułku piechoty (Etat nr 4)

uwagi:

• 1-wszy i 2-gi patrol korzystały wspólnie z wozu sprzętowego. W trakcie budowania sieci telefonicznej jeden z patroli pozostawał na miejscu i wystawiał centralę telefoniczną (łącznica), a drugi patrol budował linie telefoniczną do jednego z pododdziałów (kompanii), lub sąsiada (baonu z prawej). Po zbudowaniu linii zakładał przy pododdziale stację telefoniczną.
• W razie braku wozu specjalnego, należało zastąpić wozem taborowym.

uwagi:

• 2-gi patrol nie miał własnego środka transportu, gdyż korzystał z wozu sprzętowego przypisanego do 1-wszego patrolu.

uwagi:

• Patrol miał własny środek transportu w postaci biedki sprzętowej. Zadaniem patrolu było budowanie linii telefonicznej do jednego z pododdziałów. Po zbudowaniu linii zakładał przy pododdziale stację telefoniczną.

uwagi:

• Patrol radiokorespondencyjny radiostacji N-1/t był 6-osobowy, tymczasem na taczance można było zmieścić maksymalnie 5 ludzi: woźnicę i 2 radiotelegrafistów na przednim półwoziu, oraz 2 radiotelegrafistów na tylnym półwoziu. Tym samym co najmniej 1 żołnierz musiał poruszać się spieszo. Godne uwagi, że patrol o identycznym składzie w plutonie radio jednostek łączności DP miał w wyposażeniu rower dla dowódcy patrolu. Dzięki temu patrol był w pełni mobilny. Patrole w pułkach piechoty rowerów nie miały, lecz nie można wykluczyć, że z czasem zostałby im przydzielony. Opcjonalnie można przypuszczać, że planowano wymienić taczanki wz.36 na większe wozy wz.39, które były 6-osobowe i miały kryte tylne półwozie. Do 1939 roku taczanek N-1/t wz.39 wyprodukowano tylko 12 sztuk i najprawdopodobniej do pułków piechoty żadna nie trafiła.

uwagi:

• patrole dysponowały zestawem tożsamości oddziału do identyfikacji z powietrza, budowały bramki do przechwytywania ładunków ciężarkowych przez samoloty. 
• doraźny podział funkcji to tyczkowi i płachtowy.

uwagi:

• Patrol kolarzy, czyli gońców rowerowych służył do utrzymania łączności w przypadku gdyby zawiodły inne systemy łączności. Kolarzy uważano za szybkich i tanich w utrzymaniu łączników, lecz zauważano też niedogodność w postaci ograniczonej możliwości poruszania się rowerami w trudnym terenie, jak też "sezonowość" w naszym klimacie, tzn. dość słabe możliwości wykorzystania w zimę. W myśl teoretycznych założeń, w razie potrzeby kolarze miel też przewozić kosze z gołębiami, czyli działać jako patrole gołębiarzy - takie osobne patrole funkcjonowały w organizacji pułku do 1936 roku, później zostały jednak skreślone. W rzeczywistości, od pierwotnych pomysłów z 1936 roku całkowicie odstąpiono i w tabeli należności materiału łączności pułku gołębi nie było wcale.